فکر از من بریدنت زیبا ،می کشاند مرا به بیماری 

آن قدرسخت نیست عاطفه جان ! گفتن اینکه دوستم داری !

گریه ام را ندیده ای عمری ست پا به پای تو اشک می ریزم 

گرچه از دستهای نامردم برنیامد برای تو کاری !

من برای تو ، تو بخاطر من ،غیر جان کندن و غم آکندن

کاری انجام داده ایم آیا ؟! مطمئنم که هیچ ؛هیچ ، آری‌!

طفلکی پای من ! نمی فهمد که گلیمش چقدر کوتاه است !

آخرش این گلیم اجازه نداد بگذرد روزهای تکراری !

تا نسوزد کسی به آتش من لب به سیگار هم نمی زنم اما

سالها می شود خودم شده ام دست يك شهر زیرسیگاری !

نسل مطرود روزگار توام ناله هایش همیشه زجرآور!

بغضهایش همیشه نشنیده ! حرفهایش همیشه دیواری !

از دل من تو را که می گیرند چیزی از آن به جا نمی ماند!

روزگار : از اهالی اش ! از من : غم و تو ، کاغذی و خودکاری !

                                                                                 (سعید.م)